بی‌بی‌یان مسجدسلیمان زیر سایه چاه‌های نفت، بی‌نصیب از مسولیت های اجتماعی شرکت نفت

آروان خبر//بی‌بی‌یان، منطقه‌ای که سال‌هاست میزبان چاه‌های فعال نفتی است، هر روز ثروتی عظیم از دل خاک بیرون می‌کشد و سرمایه‌ای کلان را روانه خزانه‌های ملی می‌کند. با این حال، سهم مردم از این ثروت نه رفاه و توسعه، بلکه تنها دودهای سنگین، بوی نامطبوع و مشکلات زیست‌محیطی بوده است. تناقضی آشکار که پرسشی جدی را پیش روی افکار عمومی می‌گذارد: مسئولیت اجتماعی شرکت نفت دقیقاً کجا و برای چه کسانی اجرا می‌شود؟

با وجود این همه چاه نفت، بی‌بی‌یان همچنان از ابتدایی‌ترین زیرساخت‌ها محروم است؛ خیابان‌های ناهموار، نبود پیاده‌روسازی و آسفالت مناسب، و کمبود امکانات پایه‌ای برای زندگی روزمره، تصویری تلخ از منطقه‌ای می‌سازد که باید نماد توسعه باشد. درست است که بخشی از این وظایف بر دوش شهرداری است، اما حضور گسترده منازل سازمانی و تأسیسات صنعتی شرکت نفت، ضرورت ورود این شرکت به عرصه مسئولیت‌های اجتماعی را دوچندان کرده است.

خانه‌های سازمانی رها شده، امروز به نمادی از بی‌توجهی بدل شده‌اند. اگر این منازل حفظ مالکیت شده و به ادارات یا مؤسسات فرهنگی واگذار شوند، می‌توانند به فرصتی برای کاهش مشکلات شهری و اجتماعی تبدیل شوند. چنین اقدامی نه تنها مانع تخریب زیرساخت‌های موجود خواهد شد، بلکه الگویی عملی از اجرای واقعی مسئولیت اجتماعی شرکت نفت در منطقه خواهد بود.

پروژه «موزه نفت» که قرار بود نماد هویت تاریخی و فرهنگی مسجدسلیمان باشد، سال‌هاست نیمه‌کاره رها شده و هزینه‌های میلیاردی آن به هدر رفته است. این بی‌توجهی، میراث نفتی منطقه را بی‌پناه گذاشته و به نمادی از بی‌مسئولیتی بدل کرده است. از سوی دیگر، زمین شماره ۱۹ بی‌بی‌یان که قرار بود به بوستانی برای اهالی تبدیل شود، سال‌هاست تخریب شده و به حال خود رها مانده است؛ زمینی که به‌جای تبدیل شدن به فضایی برای نشاط اجتماعی، امروز به کانونی از نگرانی و بی‌ثباتی بدل شده است.

امروز مردم بی‌بی‌یان با صدایی بلند می‌پرسند: چرا سهم آنان از شرکت نفت تنها آلودگی و مشکلات زیست‌محیطی است؟ چرا هیچ نشانی از رفاه، توسعه و مسئولیت اجتماعی در زندگی روزمره‌شان دیده نمی‌شود؟ این مطالبه‌گری نه یک اعتراض مقطعی، بلکه فریادی تاریخی است؛ فریادی برای عدالت، برای بازگشت سهم واقعی مردم از ثروتی که سال‌هاست از دل خاک بی‌بی‌یان بیرون کشیده می‌شود.