گزارشی از آرش آسترکی//سالن ورزشیای که روزگاری پناهگاه امید ورزشکاران بود، حالا زیر لایهای از غبار فراموشی مدفون شده. استخری که میتوانست لبخند بر لب نوجوانان بنشاند، هرگز رنگ آب را ندید. ساختمان و تجهیزات، سالهاست در بیتوجهی مطلق رها شدهاند.
مطالبه مردم و ایثارگران روشن و صریح است: بازسازی فوری و بازگرداندن این مجموعه به چرخه ورزش شهر.
مجموعه ورزشی جانبازان در کوی شهید سلیمانی (مالجونکی) مسجدسلیمان، که به برکت سفر مقام معظم رهبری و با تلاش ایثارگران ساخته شد، اکنون بیش از شش سال است که بلااستفاده مانده و به نمادی از غفلت و فرصتسوزی مدیریتی بدل شده.
این مجموعه که نخستین سالن چندمنظوره استاندارد شهر بهشمار میرفت، با شور و شوق ورزشکاران و خانوادههای ایثارگران افتتاح شد. سالن ورزشی آن تنها مدتی کوتاه مورد استفاده قرار گرفت و بخش استخر، با وجود پیشرفت فیزیکی قابلتوجه، هیچگاه به بهرهبرداری نرسید.
با گذشت زمان، بیتوجهیها ادامه یافت؛ سالن بدون نظارت و نگهداری رها شد. نهتنها اقدامی برای تجهیز مجدد صورت نگرفت، بلکه بخشهایی از مجموعه مورد سرقت و تخریب قرار گرفت.
سکوهای نیمهجان و سالن خاکخورده، گویای شش سال بیتفاوتی نسبت به خواست جوانان و ورزشدوستان مسجدسلیماناند.
امروز تنها چیزی که از این مجموعه باقی مانده، دیوارهای فرسوده و ساختمانهایی متروکه است؛ فضایی که باید کانون نشاط و ورزش میبود، اکنون یادآور تلخ فرصتهای از دسترفته برای مردم منطقه است.
کارشناسان حوزه ورزش هشدار میدهند: مسجدسلیمان با کمبود شدید سرانه ورزشی مواجه است و مجموعههایی مانند سالن جانبازان میتوانستند نقشی کلیدی در ارتقای سلامت عمومی، ایجاد نشاط اجتماعی و کاهش آسیبهای اجتماعی ایفا کنند.
از سوی دیگر، تعطیلی طولانیمدت این مجموعه به معنای هدررفت سرمایههای عمومی و افزایش بیاعتمادی مردم نسبت به وعدههای مسئولان است؛ موضوعی که خانوادههای ایثارگران و ورزشکاران جانباز بارها نسبت به آن هشدار دادهاند.
پرسش مردم همچنان پابرجاست: چرا مجموعهای که به دستور مستقیم رهبر معظم انقلاب و با هدف خدمت به ایثارگران و مردم مناطق کمبرخوردار احداث شد، باید سالها به حال خود رها شود؟
انتظار میرود مسئولان ذیربط با نگاهی مسئولانه، بازسازی و تجهیز دوباره این مجموعه را در اولویت قرار دهند تا این یادگار ارزشمند سفر رهبری، بار دیگر به کانونی برای نشاط، سلامت و امید در مسجدسلیمان تبدیل شود.
Δ