آروان خبر، ساسان اشکش//در روزهایی که مسجدسلیمان بیش از همیشه چشمانتظار بازتعریف جایگاه صنعتی و اقتصادی خود است، خبر انتصاب ایوب بنوی به عنوان مدیرعامل پتروشیمی این شهرستان، موجی از پرسش و واکنش را در میان فعالان حوزه انرژی و صنعت در خوزستان بهدنبال داشته است. ایوب بنوی، چهرهای با سابقه در حوزه روابط عمومی […]
آروان خبر، ساسان اشکش//در روزهایی که مسجدسلیمان بیش از همیشه چشمانتظار بازتعریف جایگاه صنعتی و اقتصادی خود است، خبر انتصاب ایوب بنوی به عنوان مدیرعامل پتروشیمی این شهرستان، موجی از پرسش و واکنش را در میان فعالان حوزه انرژی و صنعت در خوزستان بهدنبال داشته است.
ایوب بنوی، چهرهای با سابقه در حوزه روابط عمومی صنعت نفت، پیشتر در منطقه ویژه عسلویه و شرکت نفت و گاز پارس فعالیت داشته؛ اما آنچه در این انتصاب بیش از همه محل تأمل است، فقدان تجربه فنی و اقتصادی او در حوزه پتروشیمی است—حوزهای که قلب تپندهی اقتصاد مسجدسلیمان و یکی از مهمترین مراکز انرژی استان بهشمار میرود.
پتروشیمی مسجدسلیمان، بهعنوان زیرمجموعه صندوق بازنشستگی کشور، نقشی کلیدی در اشتغال و توسعه منطقه دارد. از همین رو، انتظار میرفت انتخاب مدیرعامل آن، با نگاهی دقیق به ظرفیتهای بومی و تخصصی صورت گیرد. مسجدسلیمان، زادگاه نفت ایران، خاستگاه دهها مهندس و متخصص برجسته در حوزه انرژی است؛ شهری که هنوز هم نیروهایی تربیت می کند که در سطح ملی و بینالمللی میدرخشند.
در چنین بستری، انتصاب مدیری با پیشینه صرفاً فرهنگی و رسانهای، آنهم بدون تجربه اجرایی در ساختارهای فنی و اقتصادی، برای بسیاری از فعالان این عرصه، بهمثابه نادیدهگرفتن ظرفیتهای بومی و تخصصی منطقه تلقی شده است. این انتقادها، پس از انتشار خبر، در فضای رسانهای و کارشناسی استان بازتاب یافت و بهویژه از سوی بدنه فنی و دانشگاهی حوزه انرژی، با دیده تردید نگریسته شد.
پرسش کلیدی اینجاست: آیا مدیریت یکی از مهمترین مراکز اقتصادی مسجدسلیمان، باید به چهرهای فرهنگی سپرده شود که فاقد سابقه در حوزههای فنی و اقتصادی است؟ و آیا صندوق بازنشستگی کشور، بهعنوان نهاد ناظر بر این مجموعه، در این انتصاب، نگاه توسعهمحور و بومیگرایانه را مدنظر داشته یا صرفاً به سوابق رسانهای و ارتباطی بسنده کرده است؟
پاسخ به این پرسشها، نه در متن حکم انتصاب، بلکه در عملکرد آینده مدیرعامل جدید و میزان تعامل او با بدنه فنی، کارشناسی و بومی پتروشیمی مسجدسلیمان نهفته است. شهری که هنوز هم میتواند با تکیه بر تخصص فرزندان خود، به قطب انرژی جنوب کشور بدل شود—اگر روایت توسعه، با اصالت تخصص گره بخورد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
Δ