میراثی که از نقشه افتاد؛آریانا و زرکوه هنوز ایرانی اند

ساسان اشکش //در دل خلیج فارس، جایی میان سکوت آب‌ها و هیاهوی منافع نفتی، دو جزیره کوچک اما پررمز و راز به نام‌های آریانا و زرکوه سال‌هاست که از حافظه رسمی کشور دور مانده‌اند. جزایری که بنا بر اسناد تاریخی، نقشه‌های دریانوردی قرن بیستم و شواهد حقوقی بین‌المللی، بخشی از خاک ایران بوده‌اند؛ اما امروز تحت تصرف امارات متحده عربی‌اند و با نام‌هایی تحریف‌شده در نقشه‌های رسمی آن کشور ثبت شده‌اند.

جزیره آریانا، با سواحلی سفیدرنگ و مساحتی حدود ۱۲ کیلومتر مربع، در جنوب خلیج فارس واقع شده و از سال ۲۰۱۲ به‌عنوان زیستگاه گونه‌های نادر جانوری در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. امارات این جزیره را با نام جعلی «صیر ابونعیر» معرفی می‌کند؛ نامی که تلاشی آشکار برای محو هویت ایرانی آن است.

در سوی دیگر، زرکوه با وسعتی حدود ۷٫۵ کیلومتر مربع، به یکی از مراکز مهم استخراج نفت در منطقه تبدیل شده است. شرکت‌های وابسته به دولت امارات، روزانه بیش از ۵۵۰ هزار بشکه نفت از آب‌های اطراف این جزیره استخراج می‌کنند. نام «Zirku» در نقشه‌های رسمی امارات حفظ شده، اما دسترسی عمومی به این جزیره ممنوع است و تأسیسات امنیتی گسترده‌ای آن را احاطه کرده‌اند.

پیشینه واگذاری این جزایر به امارات، به دوران ضعف حاکمیتی قاجار و حضور نیروی دریایی بریتانیا در خلیج فارس بازمی‌گردد. در دهه ۱۹۷۰، هم‌زمان با خروج بریتانیا از منطقه، این جزایر بدون سند حقوقی معتبر به امارات واگذار شدند؛ واگذاری‌ای که نه در اسناد بین‌المللی جای دارد و نه در حافظه تاریخی ملت ایران پذیرفته شده است.

در سال‌های اخیر، کارزارهایی با ده‌ها هزار امضا برای بازپس‌گیری این جزایر به راه افتاده‌اند. امضاکنندگان خواستار تشکیل کمیته ملی، پیگیری حقوقی بین‌المللی و اطلاع‌رسانی شفاف درباره این موضوع شده‌اند. این مطالبه نه از سر تعصب، بلکه از دل آگاهی تاریخی و دغدغه ملی برمی‌خیزد.

جزایر آریانا و زرکوه تنها تکه‌هایی از خاک نیستند؛ آنها نمادهایی‌اند از حافظه فراموش‌شده، از میراثی که باید بازخوانی شود. این لحظه، زمان برخاستن است؛ برای دفاع از هویت، برای بازگرداندن حقیقت، و برای ثبت دوباره نام ایران بر نقشه خلیج فارس.

لینک کارزار:
https://www.karzar.net/259382